Pearl kimono

For English please scroll down

Jaaa deze keer ben ik aan de beurt! Na al die jurkjes en jumpsuits voor de meiden was het de hoogste tijd om weer eens wat voor mezelf te naaien. (Eigenlijk is de heer des huizes aan de beurt, maar op de een of andere manier durf ik me daar nog niet aan te wagen....) De laatste tijd heb ik het steeds vaker, dat ik een patroon zie en direct weet welke stof ik ervoor wil gebruiken. Erg fijn! Er zijn twee mogelijkheden die een einde aan mijn eeuwige twijfel over patroon en stofkeuzes kunnen verklaren. Het zou kunnen zijn dat ik er gewoon beter in ben geworden om een creatie te visualiseren en  daardoor sneller en beter keuzes maak. Of....ik heb onderhand zo'n goed gevulde stoffenkast, dat ik altijd wel een stof naar wens heb klaarliggen....... Mooie stof moet je gewoon direct kopen, ook als je er nog geen bestemming voor hebt, toch?

Op het moment dat ik de Pearl jurk in La Maison Victor zag, wist ik direct dat ik daar wel een goede stof voor had klaarliggen. Een hele dunne katoen met een bloesemprint (Zei ik in mijn vorige post niet iets over 'veel te truttige bloesemstof' en 'niet mijn stijl'? Ik ben ook zo vreselijk inconsequent.....). Ooit kocht ik hem voor een ander project, maar ging twijfelen over deze stof voor dat patroon en besloot de stof te laten liggen. En dus had ik nu een perfecte stof!

Na het trieste einde van deze jurk, ben ik wel wat huiverig geworden met dunne en fragiele stoffen. De stof is soepel en iets doorschijnend, een oplossing heeft me wel wat hoofdbrekens gekost. Naadband te stijf, strookjes stof meenaaien te slordig. Uiteindelijk heb ik alle naden van de onderpanden verstevigd met een dun strookje vlieseline G785. Zeer soepel en niet al te zichtbaar. Nu weet ik zeker dat mijn benen niet plots uit de jurk gaan scheuren. Het bovenpand is niet verstevigd op de naden, dat is zo wijd en zal niet snel scheuren. Wel is er een klein stukje versteviging op de halslijn gekomen. Ik was zo handig om met de lockmachine even een stukje in de hals te happen....Waarop mijn tweejarige dochter met haar allerschattigste stemmetje vroeg: 'wat is er nou mama?' (Die heb ik maar even heel snel de naaikamer uit gestuurd om zelf flink te foeteren....) Met vlieseline en een zigzagsteekje zie je er gelukkig amper meer wat van, oef...

Verder heb ik het patroon aan de onderzijde verbreed. Ik heb zeer vruchtbare heupen. Zo zien ze er uit en na testen ben ik tot de conclusie gekomen dat ze hun beloftes waarmaken ;) Met mijn klassieke peerfiguur is er een verschil van 2 a 3 maten tussen boven en onderkleding. Bij a-lijn rokken en jurken hoef ik er meestal geen rekening mee te houden. Maar het rokgedeelte van deze jurk loopt taps toe. Dat is een risico, want dan kan één en ander wel heel erg uit proportie gaan ogen. (de heer des huizes kan een secretaresse look met kokerrok wel waarderen, dit levert wel eens de slappe lach op in pashokjes en nooit de gewenste secretaresse look, tenzij ik in de rolladebranch zou zitten ofzo....) Dus heb ik de rok uit laten lopen naar maat 42. Ietsje minder had gekund, maar dit is ook wel prima zo. Het valt mooi soepel over de heupen en ik hoef niet met kleine geisha stapjes te lopen. En.... ik kan gewoon gaan zitten zonder dat de rok ineens erg gespannen om de dijen zit (ook zo'n risico met ferme heupen in een taps toelopende rok).

Hoe dan ook, ik ben blij met de kimonojurk. Hij oogt wel heel chic zo, ik zou hem maar zo tot bruiloftsjurk kunnen bombarderen voor aan het eind van de zomer.

Patroon: Pearl van La Maison Victor
Stof: Jan Sikkes in Zwolle

Finally some selfish sewing. After all the jumpsuits and dresses for my girls it really was about time to sew something for myself! (actually it should be my husbands turn, but somehow I seem to postpone this...) Lately it seems to happen that I immediately know which fabric to pick from my stash as soon as I see a pattern. Usually I am very indecisive about which pattern with which fabric. I wonder what has happened, have I become better in visualising patterns and fabrics together? Or is it just that my stash has become so big, that it is easy to chose?

The moment I spotted the Pearl dress in La Maison Victor, I knew I had the perfect fabric! It is a very thin, slightly sheer cotton fabric with a blossom print. I once bought it for a different dress, but then had second thoughts and this one ended up in the stash. But for this dress it is perfect!

After the sad ending of this dress, I am a bit afraid of using thin and fragile fabrics. It took me a while to figure out how to strengthen the seams. I used very thin fusible woven interfacing for all the seams on the bottom part. I am pretty sure this will hold. The top part of the dress is very loose so I think these seams will hold without strengthening them.

I did make some slight changes to the pattern. I have a classic pear shape, with a difference of 2 to 3 sizes for top and bottom. With regular A-line skirts this is no problem, but this dress narrows down to the bottom. Usually very risky, things tend to look completely out of proportion with this skirt style. So I used a bigger size for the bottom of the dress. I actually drew 3 sizes bigger. I guess 2, maybe even 1 size bigger would have been fine. Still I prefer it this way. It makes the skirt a bit more straight and I have some freedom to move about, instead of having to take tiny geisha steps. Also...I can sit down with it without the dress suddenly getting tight around my hip area (also a big issue with pencil skirts and pear shapes).

Anyway I am very happy with how this dress turned out. I might even wear it to a wedding at the end of the summer.