circle meets line: Hoodie girly style

Alle ingredienten voor een naaisel dat met open armen ontvangen zou worden: tricot, roze, strikjes. En dan ook nog in hoodie vorm gegoten zodat het zelfs de goedkeuring van de heer des huizes kan wegdragen. Want, ja, die laatste moet zich nogal eens bij teveel jurk, teveel roze, teveel zwier, teveel prinses (en prinsessengedrag....) neerleggen.

All ingredients for a dress that my girls would welcome with open arms: jersey! pink! and bows! And to top it off, all this was made into a hoodie, so it even got the stamp of approval of the man in the house... This man that has to endure already too much dress, too much pink, too much swirl, too many princesses (and princess behaviour...).... Our girls are girly-girls.....

Hoe hard je ook je best doet, kinderen (en grote mensen trouwens ook) zijn zoals ze zijn. En mijn meisjes zijn meisjes-meisjes.... Zij had afgelopen week nog een prachtig pleidooi om vooral kinderen de ruimte te geven om te doen en te zijn zoals ze dat zelf willen, zonder te conformeren aan wat hoort bij jongens of meisjes. Ondanks onze voorzichtige pogingen om het roze gehalte in huis letterlijk en figuurlijk te temperen kan onze conclusie niet anders zijn dan dat wij meisje-meisjes hebben. Zodra de Duplo treinbaan opgebouwd was, mochten de little pony's als eerste mee op reis en de parkeergarage is meer een poppenhuis dan een parkeerplaats voor de auto's.... Dus hier een stoere hoodie, maar dan wel in het roze met een strikjesprint waar elk meisje-meisje blij van wordt!

A Belgian blogger made me think about our roles as parents to learn our kids how to view their own gender roles. I realised that me and my partner do not always consciously think about this. However we do subtly try to tone down all the girlishness a bit..... So our girls learn that they are not defined by their own gender and that they do not need to conform to what is socially acceptable for and expected of girls. Nevertheless they are girly girls... So the parking garage is more often used as doll house and in the Lego Duplo trainset the first passenger was My Little Pony. And that is fine as well. Anyway, back to the dress, a tough hoodie, but in print and a colour any girl-girl would love!!!!

Dit is de eerste keer dat ik een hoodie maakte. Het is de welbekende kaptrui uit SVDHZ, verlengd tot tunieklengte met een extra brede boord onderaan. Dat ik nog niet eerder een hoodie maakte, bleek al wel tijdens het knippen. Ik dacht, dat haal ik wel even uit dat halve metertje.... Ha! Niet dus! Het dreigde een hoodie zonder hood te worden.... Dus moest er wat puzzel en rekenwerk aan te pas komen.... Of nee uiteindelijk ging het in de geest van 'Stof voor Durf het Zelvers': ik deed maar wat en het pakte goed uit..... Een kap ruim genoeg om de weelderige krullenbol onder te verbergen.

Actually this is the first time I have made a hoodie. I used a basic hoodie pattern and lengthened it to tunic length. I quickly realised I had never made a hoodie before while cutting. I thought half a metre would be fine. Ha, sure thing I was wrong! So I cut the original hood smaller and made a contrasting band on the outside of the hood. I tried to do some calculations to define the size (and shape) that the band needed to be and then decided to wing it... It turned out perfect. And it just adds a little bit extra!

Meer valt er niet over te vertellen. Of nou ja om heel eerlijk te zijn er ging nog wel wat geklungel aan het eindresultaat vooraf. Bij al die mooie plaatjes zou je bijna denken dat het allemaal als van niets onder de naaimachine door rolt ;) Maar neen.... ik presteerde het om twee linker mouwen te knippen, of waren het nou twee rechter? Ook zette ik de mouwboord er in eerste instantie op de kop aan... En dat terwijl ik er eerst 5 minuten over had nagedacht hoe ik er voor moest zorgen dat de strikjes er rechtop aan zouden komen..... Ach, het gaat om het eindresultaat toch?

There is not much more to tell. Or maybe that the sewing went in the good old clumsy way. With all those nice pictures of the end result, one might almost assume it was smooth sailing all the way ;)... But no, first I cut two left sleeves (or was it two right sleeves?), which is definitely not a first for me.... Also I attached the cuffs upside down at first... That is AFTER I first thought long and hard how to attach them the right side up, which is also definitely not a first for me either... Aaaah well, it is the end result that counts, right?

Goede foto's waren een uitdaging deze keer. T heeft steeds meer een afkeer van het poseren. Ik probeer het zo leuk mogelijk te maken en laat haar d'r gang maar gaan. Dit keer hebben we geprobeerd ook een lief klein hondje in de fotoshoot te betrekken. Maar dat is zeker teveel uitdaging, een onwillig kind en een dier tegelijkertijd op de foto krijgen (en dat zij en de jurk er dan nog leuk op staan ook...)

Good photo's were quite a challenge this time. T. does not like posing. So I try to take pictures while she is going about her way. This time we tried to also include a cute little dog in the photoshoot... That was asking for the impossible, getting a kid and a dog in the same picture, simply to show off a dress...