Het perfecte jurkje

Mijn dochters zijn mooie tengere meisjes, al vanaf dat ze baby waren. Niks geen bolle babybuikjes of vetrolletjes op de armen en benen. Niet iets waar de kledingindustrie rekening mee houdt. Babyleggings van de Hema waren voor hen net gewone broekjes. Tegen de tijd dat een shirtje van de H&M mooi aansloot, waren de mouwen een paar centimeter te kort en waren blote buikjes te zien. Een van de redenen om zelf te gaan naaien. Wat je zelf naait kun je tenslotte zo smal, breed, lang of kort maken als je zelf wil. Vrijwel standaard wordt elk patroon smaller gemaakt. Het is niet mijn favoriete onderdeel van het naaiproces en kost me soms wel wat hoofdbrekens. Een perfect passend patroon is wat ik zocht. Ik had er ook al van gehoord, de basisjurk uit Stof voor Durf het Zelvers zou smal vallen. Al maanden stond het boek op me te wachten en vorige week heb ik dan eindelijk een poging gewaagd. Op goed vertrouwen gewoon T's eigen maat gepakt (98/104). Wel nog even 'nagemeten' met een enigszins goed passend jurkje en besloten om 2 cm extra zoom aan te knippen. Ik was zo goed van vertrouwen dat ik een van de favoriete stofjes uit de kast durfde pakken. En.... hij is perfect! Het kostte wat moeite om de blinde rits er exact goed in te krijgen zodat de paspel perfect doorloopt. We vergeten even dat het patroon nu niet perfect doorloopt (je kan niet alles hebben tenslotte en ach wie valt dat nu op met deze print?) Dit model past perfect. Ik merk wel dat T langzaamaan 104 aan het ontgroeien is, hoogwaterbroeken en leggings. Deze jurk past nu perfect, maar de volgende keer voeg ik nog wat extra cm's toe, zowel aan boven als onderpand. Maar dat is dan voor de zomerversie(s), want hier gaan er zeker meer van komen. Helaas heb ik geen foto op model, donkere sombere dagen met weinig licht doen het niet tot zijn recht komen. Plus: ik moet T nog zien te overtuigen van de noodzaak en innige wens van haar moeder om mooie foto's van haar creaties op model te krijgen. Jullie moeten het dus even doen met foto's van het eindproduct.

Patroon: basisjurk SVDHZ
Stof: Birds and flowers van Timeless Treasures, gekocht bij Textielstad

De eerste

It all starts somewhere
It all starts with one
Everything comes from something
It all starts with one

Een stukje songtekst van het prachtige nummer One, van Ane Brun. Passend om een allereerste blogpost op mijn allereigenste blog te starten.
Een jaar lang al volg ik vele naaiblogs, die meestal over meer dan alleen naaien gaan. Ik vergaap me aan de mooiste creaties, geniet en herken me in de verhalen van mijn 'naai'soortgenoten en doe meer inspiratie op dan ik ooit werkelijk kan uitvoeren.  En nu, nu ga ik een voorzichtige poging doen om zelf te gaan bloggen. Om te laten zien wat ik maak. En hoe vaak het tornmesje tevoorschijn is gekomen.... Want creëren gaat nooit zonder slag of stoot....

En ik begin klein met dit tasje, de Menina, van Eloleo.

Een klein tasje voor een klein meisje. Het perfecte verjaardagscadeau voor mijn nichtje die de dag voor kerst 2 werd. Al ruim van tevoren wist ik dat ik een tasje zou gaan maken. Het stofje was ook al weken eerder uitgekozen uit de stoffenkast. Candy Shop van Michael Miller (gekocht bij de De Stoffige Juffrouw) So far so good.... Het werd twee dagen vantevoren geknipt en werd op de avond voor de verjaardag 'even' in elkaar gezet. 'Even' is altijd langer dan je vantevoren verwacht. Zoals te verwachten met een deadline in zicht ging het lampje van de naaimachine stuk een minuut nadat ik hem aanzette.  Met een felle lamp bij de hand werd het eerste tasje in jaren een feit.


Het nichtje was erg blij met haar nieuwe tas. Wat wil een tweejarig meisje nog meer dan een eigen tasje om alle (kleine meisjes) spulletjes in te doen? Ik weet zeker dat de vader en moeder er nog de raarste dingen in terug gaan vinden, (telefoon, huissleutels, internetbankieren inlog ding, de zoveelste kwijtgeraakte lippenbalsem, dennenappels, blaadjes, takjes, steentjes, schelpen....)

Het was leuk weer een keer een tasje te maken. Het smaakt naar meer. Ooit in mijn studententijd heb ik een workshop tassen maken gevolgd, om er vervolgens niets meer mee te doen. Maar ik vermoed dat er nu wel meer tassen gaan volgen. Het boek 'Mijn tas' ligt in ieder geval al naar me te lonken in de naaikamer.