Cooper backpack, en hoe hij (bijna niet) tot stand kwam....

Langzaam maar zeker begon mijn lief zich achtergesteld te voelen. Al die uren naaien resulteren in prachtige creaties.... voor mij en mijn meiden. Nu pronkt hij graag met zijn meisjes in zelfgemaakte outfits. Maar hij wilde ook wel eens iets zelfgemaakt hebben... Nou....dat heeft hij geweten! Ik besloot een stoere rugzak te maken. Voor iemand met vrijwel geen tassen ervaring een uitdaging op zich. En ook besloot ik nog wat aanpassingen aan het patroon uit te voeren. Het resulteerde in bloed, zweet en tranen, en vooral de nodige krachttermen.... Maar hierbij presenteer ik de tas voor de man, met min en meer liefde gemaakt.

The best description for the love of my life in all my sewing endeavours is....completely neglected. My hours in the sewing room are dedicated to me and my girls. Sure enough he loves showing off the women in his life.  But for a while now, he has been mentioning that he would like something me-made as well. So I made him something. And, oh boy, did he know! I decided to make him a manly backpack. A challenging project for someone with next to no bagmaking experience... Of course, not being hindered by any real experience, I also decided to make some adjustments to the pattern. It took blood, sweat, tears and a fair amount of strong language. But hereby I proudly present.... 'the bag for the man'.

Waarom niet gewoon een t-shirt maken, ik hoor het je denken... en heb het zelf ook af en toe gedacht. Dat was een stuk makkelijker geweest en had zeker beter bijgedragen aan de positieve sfeer in huis. In tegenstelling tot deze tas... Maar ja, ik wilde dus een tas maken. Onze dagrugtas van één of ander outdoor merk, type praktisch maar lelijk, was mij al een tijd een doorn in het oog. Voor een wandeling in de natuur heel prima, maar niet als je hip in een stad wil verschijnen. Dus kwam ik tot de keus om een stoere rugtas te maken. Na wat speuren kwam waren er twee kanshebbers: de Desmond Roll Top Backpack en de Cooper Bag. Het werd de Cooper Bag. Een patroon voor een stoere tas met verschillende opties: rugzak, schoudertas of fietstas/handtas. De veelzijdigheid was doorslaggevend in de keuze.

Aanpassingen

Niet gehinderd door enige voorkennis wat betreft het maken van stevige tassen besloot ik direct maar wat aanpassingen te doen. 

• Schouderbanden: de schouderbanden van enkel tassenband leken mij niet comfortabel genoeg. De tas dient tenslotte als vervanging van een hele comfortabele rugzak met zachte schouderbanden. Op draagcomfort inleveren is geen optie. Dus besloot ik de schouderbanden van deze outdoor rugzak min of meer na te maken. 
• Sluiting: De flap is de enige sluiting aan deze tas, het patroon voorziet niet in een rits. En die moest er uiteraard wel in. Zonder rits is de tas als een open deur voor zakkenrollers. Bovendien, op de foto's van andere Cooperbags zie je dat de tas doorzakt in het midden en dat de bovenkant hierdoor open gaapt. Een rits aan de bovenzijde zou dit tegen gaan. 
• Versteviging: er wordt geen versteviging in het patroon geadviseerd. De geadviserde buitenstof is een stevige stof en aan de binnenzijde wordt een dunne maar sterke stof geadviseerd. Mijn gevoel zei me dat de tas hierdoor 'body' zou missen. Dus ik voegde allerhande versteviging toe.

Stofkeuze

Wat betreft de stofkeuze heb ik me niet wild laten gaan. Less is more, zeker als het om een tas voor mijn lief gaat. Ik kocht een geweldig mooie oilskin van Merchant and Mills bij Stik 'n Stof.

Oilskin is een stevige stof met een olielaagje, waardoor hij licht waterafstotend is. Een hele stoere stof die met de tijd echt gaat leven, net als leer. In een volgende blogpost zal ik nog wat tips en tricks over deze stof delen, want het heeft wel wat gebruiksaanwijzing.

Voor de binnenkant gebruikte ik een canvas van Art Gallery, ooit gekocht bij Noeks (een webshop die er nu helaas niet meer is). Als versteviging gebruikte ik voor de flap en  de voorzijde Vlieseline H640. Voor de bodem, schouderbanden en achterzijde gebruikte ik Style-Vil. Alle fournituren bestelde ik bij k-bas, waar de keus enorm is en je altijd zeker bent van de kwaliteit. 

Moeizaam maakproces

Met alle aanpassingen heb ik het mezelf echt niet makkelijk gemaakt. Ik vermoed dat deze tas in een mum van tijd in elkaar kan zitten, maar niet bij mij....

Stikselperfectie

Eén van de eerste problemen was dat ik moeite had om perfect stiksel te krijgen. De dikte van het materiaal en de keuze voor een mooi dik siergaren (want stoer) heeft mij regelmatig hoofdbrekens bezorgd.

Uiteindelijk is het gelukt, op sommige plekken niet perfect. Maar op de plekken waar het er toe doet, daar is het perfect. Mijn machine is met deze tas echt tot het uiterste getest.

De dikte van de vele lagen oilskin, soms wel 8 of 10, gaven regelmatig een 'machine overbelast' melding en soms moest ik echt flink met de hand draaien en proberen om de naald door de dikste stukken te krijgen. Mijn machine heeft behoorlijk wat power dus dit project is zeker niet aan te raden op een lichte machine.

Schouderbanden

De comfortabele schouderbanden zijn bijna in het water gevallen. De eerste schouderband stikte ik met de goede kanten op elkaar, denkend dat ik de band van oilskin + Style-Vil wel even zou kunnen keren..... Niet dus! Maar uiteindelijk kreeg ik de banden met enigszins acceptabel stiksel toch in elkaar.

Vol blijdschap zette ik de buitentas in elkaar en gooide hem bij mijn lief op de rug om even mijn werk te bewonderen. Horror! De banden bogen niet mooi mee. Erger nog, de tas hing effectief alleen aan het binnenste stiksel van de banden, en dat snijdt gigantisch. Alles behalve comfortabel dus. Bijna had ik de banden losgerukt en nieuw tassenband besteld. Maar mijn lief keek ondertussen wel heel beteuterd. De banden maakten het helemaal af. Bovendien... hij was al twee dagen deelgenoot van mijn slechte humeur en gefoeter op die banden, die niet wilden keren, en waarop het stiksel maar steeds mislukte.

Uiteindelijk in een ultieme poging verplaatste ik de banden helemaal naar het midden en zette ze er helemaal schuin in. Dit werkte, de tas wordt nu gedragen door de hele breedte van de schouderband. Visueel iets minder aantrekkelijk, maar ook zeker niet lelijk. Oef!

De rits

Alles wat maar mis kon gaan, ging mis. Het begon met misrekenen. De rits is verzonken in de binnentas geplaatst. Bij de eerste poging bleek dat ik niet had bedacht dat de tas ook diepte nodig had. De rits was even breed als de volledige bovenzijde ingezet, maar hierdoor werd het vrijwel onmogelijk om hem open en dicht te krijgen. Dus moest de hele rits er weer uit en ingekort. Ik zocht op hoe je een deelbare rits inkort en begon. Met veel pijn en moeite kreeg ik de tandjes eraf, maar de stoppers niet. En terwijl ik mismoedig naar die rits keek, realiseerde ik me dat ik beter van de bovenkant had kunnen afblijven, en hem gewoon aan de onderkant had kunnen afknippen, want hij moest niet eens deelbaar zijn..... De deelbare onderkant is zelfs weggewerkt in een flapje...  Zucht.... Uiteindelijk bemachtigde ik nieuwe stoppers en zette de hele boel weer in elkaar. De binnen en buitentas werden in elkaar genaaid. En de tas was af! Vreugdedans door het huis! 

En toen...

Toen gingen wij op stap met de tas, naar Amsterdam. Mijn lief wat onwennig met zijn mooie tas, met enige liefde en dus een behoorlijke dosis scheldwoorden gemaakt. Trots maar ook onzeker over hoe voorzichtig je nu met zo'n zelfgemaakte tas moet zijn. Bij de kassa van een museum pakte ik even mijn portemonnaie uit de tas, stopte hem terug en trok de rits dicht... Horror! Ik stond met de runner los in mijn hand!!!! Eén van de stoppers bleek er af te zijn geraakt.... Rits stuk! Er werden nog wat extra scheldwoorden aan de tas toegevoegd..... En ik verdween voor de goede sfeer even naar het toilet om alleen de teleurstelling te verwerken #$&¤{~₩¥

Eind goed, al goed

Na een paar weken verzamelde ik toch de moed om de tas te repareren. Inmiddels is hij al goed gebruikt. Helemaal goedgekeurd door mijn lief die hem behalve mooi, ook heel praktisch vindt. En zelfs ik ben langzaam  weer wat van deze tas gaan houden. Misschien... ooit.... dat ik me er nog eens aan waag.... zo'n tas. Maar iets voor mijn lief dat gaat sowieso vaker komen! Een t shirt ofzo ;)
Patroon: Cooper van Colette Patterns
Stof: oilskin 'conker' (Merchant & Mills) bij Stik'n Stof en canvas 'daybreak' van Art Gallery Fabrics bij Noeks (opgeheven)


ENGLISH

So why a bag for my love and not a simple t-shirt? It would have been a whole lot easier... But no...I wanted to make a bag. I wanted a replacement for our daypack from an outdoor brand, practical but ugly. Perfect for a nature walk, but not when you want to look the part for a day in the city. So I decided to make us a new backpack. After a patternsearch I came up with two options: the Desmond Roll Top Backpack and the Cooper Bag. I decided on the Cooper because of the different options: backpack, shoulder and satchel.

Adjustments
Immediately after choosing the pattern I decided to make some adjustments.

• Shoulderstraps: the original straps are made of cotton webbing only. This bag is supposed to replace a very practical outdoor bag with soft shoulder straps. Cotton webbing did not seam comfortable enough. So I decided to replicate the soft shoulder straps.
• Closure: The only closure in the pattern are two magnetic straps and no zipper at all. This is almost an invitation to pickpocketing. Also I noticed that a lot of Cooper backpacks online seemed to gape at the top when in use. A zipper closure would prevent this. So I added a zipper.
• Interfacing: The pattern does not advice any interfacing. Even though the outside fabric is very firm I felt it needed some more body. So I added interfacing.

Fabric choice
Less is more, definitely when it involves making a bag suitable for my man. So no colourblocking, no prints, but a single colour oilskin. I got this Merchant and Mills oilskin from Stik 'n Stof. Like leather this fabric gets a beautiful aged look after a while. For the inside I used an Art Gallery canvas fabric. I secretly added a feminine touch to the inside, but don't tell him ;) Besides using a firm fabric for the inside I also added interfacing as well. This way it holds it's shape perfectly without being too stiff. The only thing I would do differently next time would be to pick a smoother lining fabric. The canvas is slightly rough, so stuff does not always slide in and out of the bag as easily. But other then that I am really happy with my fabric choices.

The struggle to make this bag
I did put myself up for a challenge with this bag. Especially so, since I decided to make adjustments as well. I assume normally this bag is a fairly easy make. But not so with me....

Stitchperfection
The very first trouble I had was making the perfect stitch. Fairly crucial with all the edgestitching and topstitching. The thickness of the material and my choice to use thick topstitch thread caused me quite a few headaches. Eventually I succeeded more or less. This bag really put my machibe to the test. The thickness of sometimes 8 or 10 layers of oilskin caused quite a few 'machine overload, please wait' errors. Sometimes I simply turned by hand trying to get the needle to go through. My machine is fairly powerful, so I would not advice this project on a light sewing machine.

Shoulderstraps
It seemed so perfect... my idea for soft shoulder straps. In reality I almost threw the whole thing away. First I sewed the straps right side together, thinking I would be able to turn them...Not! So I unpicked and started again. Then struggled with getting the stitches right. I still don't know if I was relieved or overjoyed when they were finished. In the end they were done and I sewed the whole outside bag together and threw it on my love's back to admire... Disaster!! The straps did not curve smoothly over the shoulders. Instead the bag was hanging only on the inside stitching and it was anything but comfortable. I almost tore them off right there and then to replace them with boring cotton webbing. If only my love would not have looked so disappointed. The straps were just such a nice detail and besides.... he had been subject to my bad mood and cursing on those damn straps for days. He was not going to let me give up. In an ultimate attempt I moved the straps right to the middle and attached them with an angle. It may not look as good as the way the original straps are attached but not bad either. And most importantly: it worked!!!!

Zipper
Anything that could go wrong went wrong. First I did not get my maths right. I forgot to take depth into account. So at the first attempt I found the zipper was too long. And worse, it was impissible to open. So I had to take the whole thing out again and shorten the zipper. Still I did not have my head straight. Instead of shortening the bottom of the zipper, which would have been so much easier, I decided to shorten the top. This was a true struggle. It was already difficult to get the teeth off, but the stops were simply impossible. I had to cut them off and had to go on a quest to find new stops. But... in the end this also worked out. I sewed inside and outside bag together and it was FINISHED!!!

So then....
So then... I proudly handed over the bag and we took it for a day out in Amsterdam. My love got his first experience using/wearing something handmade, feeling all the love (and all the strong language) that went into his bag. Proud and a little insecure about it, wondering if this selfmade bag is as strong and robust as a store bought bag. At the check out at a kuseum I grabbed my purse, put it back and closed the back.... HORROR! Suddenly I had the runner in my hand. Inspection learned that one of the stops actually came off.... So I added some more strong language to the bag. And made a necessary stop to the ladies room, to quietly process the disappointment #@₩¥%?!?!?!?

Everything will be okay in the end. If it's not okay... then it is not the end.
After a couple of weeks I finally got enough courage to repair the bag. Since then it has been used a fair bit. My love really likes his bag, that is not only practical, but good looking as well. Even I have slowly started to love this bag again. Maybe...someday... I will try again to make a bag. But one thing is for sure, I will definitely sew for my love more often. A t-shirt or something like that ;)

Pattern: Cooper by Colette Patterns

Fabric: outside: oilskin 'Conker' by Merchant & Mills,  inside: canvas 'Daybreak' by Art Gallery Fabrics