2020 was voor menig naaister het jaar van oneindig veel mondkapjes naaien. Je zou bijna vergeten dat een jaar eerder de naai community zich al een keer aan het werk had gezet voor een ander goed doel. In 2019 werden grote delen van Australië verwoest door natuurbranden. Desastreus voor de toch al kwetsbare dieren. De beelden van koala's met verbrande pootjes en wees-kangoeroes waren hartverscheurend. Ineens kwam daar een oproep aan alle naaisters en haaksters om allerhande artikelen te maken die de opvangorganisaties in Australië hard nodig zouden hebben. Deze oproep, in eerste instantie gericht aan makers in Australië zelf, ging viral. En voor je het wist, was de gehele internationale naaigemeenschap gemobiliseerd. België, zoals altijd net iets beter georganiseerd, was al twee weken fanatiek aan het naaien toen de Nederlandse naaisters zich net een beetje begonnen te organiseren. Internationaal werd zoveel gemaakt dat Australië overspoeld werd.. En zo gebeurde het, dat terwijl de één opriep vooral door te naaien, anderen een oproep deden om vooral niets meer te maken. Ondertussen ontstonden allerhande discussies, niet alleen over de zin of onzin van het (door)naaien, maar ook over het juiste materiaalgebruik en afwerkingstechnieken. Achteraf kan het als generale repetitie gezien worden voor wat ons als naai-community te wachten stond bij het naaien van mondkapjes...
2020 for the sewing community was the year of sewing facemasks. You might almost forget that a year earlier the sewing community also jumped into action for a different good cause. In 2019 bushfires scorched the Australian earth. Destroying the habitat of already vulnerable animals. It is hard to forget the images of distressed koala's and joey's/ baby kangaroos. Out of nowhere came a call to help making joey pouches and koala mittens. Originally it went out to the Australian crafting scene, but it quickly spread out internationally. Who wouldn't want to help those poor animals?! Soon Australia was flooded... And so it happened that some were urging crafters to keep making, while others were urging them to stop. Amidst of all this there were other discussions going on about the right materials and finishing techniques. In hindsight, the whole thing was almost like a rehearsal for 2020 and mask making.
TO CONTINUE IN ENGLISH PLEASE SCROLL DOWN
Wat heeft dit alles nu met een koala onesie te maken? Nou eigenlijk niet zoveel, maar soms drijven mijn gedachten weg. En dit is waar mijn gedachten heen dwaalden toen ik aan het nadenken was over hoe mijn dochters helemaal fan van koala's zijn geworden. Dat moet haast wel door de hartverscheurende en toch ook schattige beelden van koala's uit die tijd komen. Hoe dan ook... sinds ongeveer anderhalf jaar worden regelmatig koala's getekend en geknutseld. En als ik ineens de uitroep 'aaaaaaaaawww kjoe-oet!' hoor, dan is de kans groot dat ze een koala filmpje bekijken.
Het verbaasde me niet dat er een verzoek voor een koala onesie kwam, toen de (nooit geblogde) konijnen onesie te klein was geworden. Wat is er nu fijner dan het hele weekend chillen als een koala?! Ik kan de dochter geen ongelijk geven.
Patroon en aanpassingen
Ik gebruikte dit huispak patroon van Knipkids. Een fijn basismodel dat met wat knip en plakwerk prima aan te passen is naar een koala variant. Een lekker zacht wit buikje werd toegevoegd door het voorpand door te knippen. Zo'n ronding is wel even secuur naaien. Wat extra merktekens aanbrengen langs de ronding helpt zeker. Ik was niet zo gecharmeerd van de capuchon van het patroon. Het is een tweedelige ongevoerde capuchon. Ik vind een driedelige gevoerde capuchon mooier. Dus besloot ik een capuchon van een Burda patroon passend te maken aan dit patroon. Ook deed ik aanpassingen aan de capuchon. Ik geef graag een nette afwerking aan mijn creaties. Voor mij was het geen optie om de oren er maar gewoon op vast te stikken. Het is mooier om de naadwaarde netjes weg te werken. Ik heb daarom de patroondelen aangepast/verknipt om een naad te creëren waartussen de oren vast gestikt konden worden. Het was even puzzelen, maar ik ben nu superblij dat alles nu netjes is. En de dochter is super blij met de ultiem zachte binnenkant.
Het patroon van de onesie valt goed op maat. Ik koos de maat op basis van haar bovenwijdte en verlengde dit naar haar lichaamslengte. Om een onesie te verlengen moeten zowel het bovendeel als het onderste gedeelte verlengd worden. Een kind groeit tenslotte niet alleen in de benen. Uiteraard verlengde ik ook de mouwen. Alles een beetje op de groei, want een onesie mag ruim zitten en zo kan ze er even mee vooruit.
Stofkeuze
De stoffen kocht ik bij Ansje Handmade. Omdat een onesie ontzettend veel gedragen en gewassen wordt, kies ik graag voor (soms iets duurdere) kwaliteitsstof. De warm grijze nicky velours is van C.Pauli. Het is een heerlijk zachte en dikke 100% katoenen stof met GOTS keurmerk. De kwaliteit is fantastisch. De onesie die ik vorig jaar van dezelfde stof (in een andere kleur) maakte, is echt heel veel gedragen en gewassen en kan prima nog een ronde mee. De witte teddy is van Stoffonkel. Ik was in eerste instantie wat huiverig om hier mee te naaien. Ik was bang dat de naden te dik zouden worden of dat de rits er in vast zou komen te zitten. Maar dat viel 100% mee allemaal. Wel heb ik de 'bont' haren bijgeknipt in de naadwaarde zodat de naden niet te dik waren voordat ik ze samen lockte.
Super leuke creatie! Ik wil ook wel zo een Koala pakje ;)
BeantwoordenVerwijderenDankjewel! Gewoon doen ;)
Verwijderen